Hep böyle başlardı sana yazdığım mektuplar

Hep böyle başlardı sana yazdığım mektuplar
İçimde acım artardı seni düşündüğüm anlar.
Ah sevgili!(!)
Seni sevmiştim de;
Ben bir sana âşık olmuştum
Gecenin sabahı beklediği gibi bekledim seni
Karanlıktan korkan çocuklar gibi korktum sensizlikten
Tam gelecek derken yıkıldım yeniden.
Ölümün hayatı kıskandığı gibi kıskandım seni
Gözlerimin her aldığı noktada gördüm seni
Her şeye inat sevdim seni
Gecenin zifiri karanlığına inat sevdim seni
Gözlerimden akan yaşa inat.
Ve sevgili ihanetine inat sevdim seni
Kendine yapılan adaletsizliğe kızarken
Bana yaptığın adaletsizliğe rağmen sevdim seni!
Seni düşünmekten unuttum kendimi
Nasıl da sevdim derken terkettin beni
Oysa bütün sevdalara inat sevdim seni
Hani bir gün dönecektin geri.
Döndün de bulamadın mı yar beni(!)
Nasıl da tam kavuştuk derken
Sensizlikte bıraktın beni...
Gene de aşığım sana
İhanetini düşünmeden
Beni yarı yolda bırakmana rağmen
Denizin dalgadan vazgeçemediği gibi
Vazgeçemiyorum senden...
Kaybettim seni aradım da
Bulamadım karşımdayken.